Σαν αμαρτίες να κυλούν στα δυο σου μάτια Όλα όσα γύρεψες μα γίνανε κομμάτια Καυτά τα δάκρια να τρέχουν ως τα χείλη Κι ο νους να χάνεται σε σκέψεις μες’ το δείλι
Ζω με τα πλατανιά που δεν δέχονται να πεθάνουν Ζω με τα ποτάμια που αρνούνται να στερέψουν Ζω με τα σύννεφα που δεν θέλουν ν αποκτήσουν σχήμα Ζω με τα όνειρα που θέλουν να ζήσουν
ΖΩΗ
Κατηγορία: 
